ေဖာင္း...
အား...ရက္စက္လိုက္တာ သမီးရယ္။
ျဖစ္ပံုက ဒီလို။ မေန႕က သမီး နဲနဲဖ်ားလို႔ ညက်ရင္ ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ပဲနဲ႔
တစ္နာရီျခား တစ္ခါေလာက္ ႏိုးႏးိုၿပီး သူ႕အေမႏို႔ကို စို႔ေနတတ္တာ။
သမီးက ႏို႔စို႔ရင္ သူ႔ ပံုစံက ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိပ္သလို အလ်ားလိုက္ မအိပ္ပဲ အေဖနဲအေမၾကားမွာ ကိုယ္ႀကီးကို ကန္႔လန္႔ျဖတ္ၿပီး အိပ္တတ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ေျခေထာက္ကလဲ အၿငိမ္မေနဘူး။ ေျခေထာက္နဲ႔ ထိေနတဲ့ အရာမွန္သမွ် ကို ကန္ထုတ္လိုက္ ဖေနာင့္နဲ႔ ေပါက္လိုက္ လုပ္ေနတတ္တယ္။

ဒီမနက္ မိုးလင္းခါနီးေတာ့လဲ အဲဒီလိုပဲ ႏို႔စို႔ေနရင္း သိေတာ့သိေနသား သမီးေျခေထာက္က မ်က္ႏွာနားကို
၀ဲေနတယ္ဆိုတာ။ဒါေပမယ့္ မေန႔ညက အိပ္တာ ေနာက္က်ေတာ့ မထႏိုင္ဘူး။သမီးကို ေဆးတိုက္ဖို႔ ေစာင့္ေနတာေၾကာင့္ အိပ္တာေနာက္က်သြားတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ခ်စ္သမီးရဲ႕ ဖေနာင့္က မ်က္လံုးေပၚကို က်လာေတာ့တာပဲ။
အားယိုးယိုး....... လို႔ ေအာ္ရတဲ့အထိေအာင္ နာတာပါပဲ။
လူလဲ အိပ္ခ်င္စိတ္ေတြ ဘာေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္။
ငါေတာ့ ရံုး ေတာင္ သြားႏိုင္ပါ့မလားလို႔ ေတြးမိတယ္။(ရံုးမသြားခ်င္ရင္ ဇတ္လမ္းကို အဲဒီလိုပဲ ဆင္ရတယ္။)
ေနာက္ေတာ့ သမီးကိုယ္ပူကို စမ္းၾကည့္ေတာ့ နဲနဲသက္သာလာသလိုပဲ။ ဒါနဲ႔ ေဆးထပ္တိုက္မယ္ စဥ္းစားေတာ့ မနက္စာ စားၿပီးမွ ေဆးတိုက္တာ ေကာင္းမယ္ဆိုၿပီး "မိန္းမေရ သမီးကို မနက္စာေကၽြးၿပီးမွ ေဆးတိုက္ရင္ေကာင္းမယ္။"
သမီးကႏိုးေနၿပီေလ။
ဒါနဲ႔ မိန္းမက မနက္စာ သြားျပင္ေနတုန္း ကိုယ္လက္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္။
သမီးေလးကို မ်က္ႏွာသစ္ေပး။ diaper လဲေပး။ ေနာက္ၿပီး ရံုးကို ခြင့္တိုင္တဲ့ email ပို႔။

"မနက္စာရၿပီ။အျပင္မွာစားမလား၊ အထဲမွာ စားမလား "လို႔ မိန္းမက ေမးေတာ့ "အထဲမွာပဲစားရေအာင္၊ သမီးက ေလတိုက္ခံလို႔ မရဘူး"
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အတြက္က ေပါင္မုန္႔နဲ႔ ၾကက္ဥေက်ာ္။ သမီးက ေပါင္မုန္႔နဲ႔ ေကာ္ဖီ။(ၾကက္ဥေက်ာ္က သမီးကို ရင္ျပည့္ႏိုင္တယ္။ေနမေကာင္းေတာ့ အစာမေျခႏိုင္မွာ စိုးရတယ္၊)

"မေရ။ သမီးကေတာ့ ကိုယ္ပူက်လာၿပီ။ ေနာက္ ေပါင္မုန္႔လဲစားတယ္ေဟ့" မိန္းမကို လွမ္းေျပာေနရင္းက တူတူတူတူ တူတူတူတူ နဲ႔ ဖုန္းက ထမည္လာပါေရာ။

အေစာႀကီးရွိေသးတာ။ဘာေၾကာင့္ ျမည္တာလဲေပါ့။
ဖုန္းေခၚတဲ့ အသံေတာ့ မဟုတ္ဖူး။ Reminder လို ႏိႈးစက္လို အသံမ်ိဳးပဲ။
ဒါနဲ႔ သြားၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့....
today is our 2nd anniversary
ဟိုက္ ဟုတ္သား
အရင္က ဒီလိုေန႔ရက္ေတြကို မေမ့တတ္တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္။
အထူးသျဖင့္ ေန႔ရက္ေတြ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို မွတ္မွတ္သားသားရွိတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမတစ္ေယာက္
အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ၂ ႏွစ္ အတြင္းမွာ ေျပာင္းလဲသြားလိုက္ပံုမ်ား။သမီးေဇာနဲ႔ ၂ ေယာက္စလံုး ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ကို ေမ့ေနလိုက္ၾကတာ။
"ဒီမွာၾကည္စမ္း"ဆိုၿပီး မိန္းမကို ဖုန္း reminder ေလးျပလိုက္ေတာ့ .....

ဒီ ဒုတိယပုိင္းက ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ႔ ၾကင္သူရဲ႔ ဖိီလင္ေလးပါ...

အင္း သူေျပာသြားသလုိပါပဲ။ ကၽြန္မက အမွတ္တရျဖစ္စရာရက္စဲြေလးေတြကုိ သတိတရ ရွိတတ္ပါတယ္။ တမင္တကာမွတ္သားထားတာမဟုတ္ဘဲ မွတ္မိေနတတ္တာပါ.. (အရင္တုန္းက... အိမ္ေထာင္မက်ခင္ထိေပါ႔) အေဖဆုံးတဲ႔ ရက္စဲြ ... ကၽြန္မအႏွစ္သက္ဆုံးအလုပ္၀င္တဲ႔ ရက္ ... သူနဲ႔ စႀကိဳက္တဲ႔ ရက္ စသျဖင္႔ ေပါ႔.. ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္မတုိ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးေနာက္ပုိင္း အထူးသျဖင္႔ သမီးကေလးေမြးၿပီးေနာက္ပုိင္း ကၽြန္မ အရာ ရာ ကုိ ေမ႔ေလ်ာ႔တတ္လာပါတယ္။
ဒီမနက္လည္း မေန႔ညက အဖ်ားတက္လုိ႔ ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ႏုိင္တဲ႔ သမီးကေလးအေၾကာင္းေတြးရင္း... ဒီေန႔ ဟာ ကၽြန္မတုိ႔အတြက္ အလြန္အေရးပါတဲ႔ ေန႔တစ္ေန႔ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ အလုိလုိေမ႔ေလ်ာေနပါတယ္. သမီးေလး ဘယ္လုိသက္သာေအာင္ ေရပတ္၀တ္ပဲ နဖူးေပၚတင္ရမလား အပူက်ေဆးတုိက္ရမလား.. ေသြးလြန္တုပ္ေကြးဆုိရင္ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ ဆုိၿပီး တမနက္လုံးေတြးေနမိတယ္
ဖုန္း က reminder ေလးကုိ သူလာျပေတာ႔ အလုိလုိၿပဳံးရယ္မိရင္း လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္က ကၽြန္မတုိ႔ ပုံရိပ္ေတြ ျပန္ျမင္ေယာင္လာပါတယ္...

ကၽြန္မရဲ႔ ၾကင္သူက ေၾကြေရာင္ေတာက္ေနတဲ႔ ရွပ္အက်ီအေပၚက နက္တုိင္ ဒီဇုိင္းလွလွပတ္ၿပီး စတုိင္လ္ေဘာင္းဘီအနက္နဲ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ညွပ္ထားတဲ႔ ဆံပင္တုိတုိေထာင္ေထာင္ေလးေတြနဲ႔ သန္႔စင္ေတာက္ပေနခဲ႔တာ (သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘဲ ႀကီးက သန္႔ျပန္႔ေနတာပဲလုိ႔ ေျပာယူရတဲ႔ အထိ)... ကၽြန္မကလည္း ကုိယ္နဲ႔ အတိခ်ုဳပ္ထားတဲ႔ ေရႊအုိေရာင္၀မ္းဆက္ကုိ ပု၀ါေလးနဲ႔ ဆံပင္ကုိလည္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္စည္းေႏွာင္လုိ႔ မ်က္ႏွာကုိလည္း အဆင္ေျပေအာင္လိမ္းခ်ယ္ထားခဲ႔တာ..
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ လက္စြပ္၀တ္ေပးရင္း လက္ထပ္က်မ္းက်ိ္န္တဲ႔အခုိက္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ရင္ေတြ တဆတ္ဆတ္ခုန္တဲ႔ အထိ စိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ႔ၾကတာ.. သူက ကၽြန္မရဲ႔ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ဆဲြယူ အုပ္မုိးႀကည္႔ ကၽြန္မကလည္း ျပန္ေမာ႔ၾကည္႔ရင္း solemniser တုိင္ေပးတဲ႔ အတုိင္းလုိက္ရြတ္ေနမိတုန္း စိတ္လႈပ္ရွားေနၾကတာ ေဘးပတ္၀န္းက်င္က လူေတြကိုေမ႔သြားတဲ႔အထိပါပဲ...

ဒါေပမဲ႔ ..ဒီမနက္ အဲဒီလုိ အခ်ိန္မွာေတာ႔ ကၽြန္မတုိ႔ အဲဒီလုိ စိတ္ကူးယဥ္ဖုိ႔ ေနေနသာသာ.. ေနေကာင္းခါစ သမီးေလးကို အလယ္မွာထားလုိ႔ ကၽြန္မကလည္း ညက၀တ္ထားတဲ႔အက်ီ.. ဆံပင္ေတြကုိလည္းေခါင္းေပၚဖရုိဖရဲ ပစ္တင္လုိ႔... မ်က္ႏွာအေျပာင္သားနဲ႔ သူကလည္း မ်က္ႏွာေတာ႔သစ္ထားပါရဲ႕ အိပ္ေရးပ်က္မ်က္လုံးေတြနဲ႔ ေခါင္းအုံးကုိ မွီလုိ႔...


မႏွစ္က 1st anniversary တုန္းကလည္း ကၽြန္မနဲ႔႔ သမီးကလည္း ျပန္ေရာက္ခါစ သမီးကလည္း သိပ္ငယ္ေသးေတာ႔ ရြာလည္ေနတဲ႔အခ်ိန္ဆုိေတာ႕ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကာမွ သတိရၾကတာပါပဲ။

ရုပ္ရွင္ေတြတဲမွာေတာ႔ ဒီႏွစ္ပတ္လည္ရက္ကုိ တခမ္းတနားနဲ႔ က်င္းပၾက.. ဒါမွမဟုတ္ အျပင္ထြက္ေလွ်ာက္လည္ၾကနဲ႔ အားက်စရာ ေပ်ာ္စရာေပါ႔ ...
'phone reminder' ေလးကုိ ၾကည္႔ရင္း သူက “This is lfe" လုိ႔ ခပ္တုိးတုိးေရရႊတ္တာ ၾကားလုိက္မိပါရဲ႕..



Thanks for reading this.
ေအာင္ဒင္ + ယုကီ (အိမ္ေထာင္သက္ ဒုတိယႏွစ္ပတ္လည္ အမွတ္တရ)
မသိခ်င္းေတြနဲ႔ ရႈပ္ေနခဲ့တာ...

Posted by THI HA at 3:53 PM

Labels: anniversary