Friday, March 06, 2009
Tuesday, March 03, 2009
အငယ္ေကာင္ေတာ့ ဒီေန႕ မေလးရွားကို လစ္ၿပီ။
အလုပ္က လူေရွာ႔ တဲ့အထဲ ပါသြားေတာ့ အလုပ္ျပန္ရွာတာလဲမရ။ visit pass ကို သက္တန္းျပန္တိုးလို႔ လဲမရ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မေလးရွား ကိုလစ္ရၿပီ။
ဒီမွာ ေက်ာင္းအပ္လို႔ ေတာ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပထမလကို ၈၀၀ ေပးရမယ္။ ေနာက္လေတြကို လစဥ္ ၅၀၀ ေပးရမယ္ ဆိုေတာ့ ေယာက္ဖလုပ္သူက မေလးရွားကိုသြားၿပီး ျပန္၀င္လာတာ ပိုတန္တယ္လို႔ ထင္တာနဲ႔ပဲ KL ကို လစ္ရၿပီ။
စိတ္ပူစရာေတာ့ မရွိေလာက္ပါဘူး။ ဟိုမွာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ အေဖက အလုပ္လုပ္ေနေတာ့ လူလႊတ္ၿပီး ႀကိဳခိုင္းလိုက္လိမ့္မယ္။
ဒီေရာက္ေနတဲ့ အေဖနဲ႔အေမကေတာ့ စိတ္မခ်ျဖစ္ေနေလရဲ႕။
မိန္းခေလးေတြေတာင္ သြားေနတာဆိုေတာ့ ဘာမွမျဖစ္တန္ေကာင္းဘူးထင္ပါရဲ႕။
သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးလဲအဆင္ေျပၾကပါေစ။
Monday, March 02, 2009
$၄၂.၅၀ တန္ ေန႔လယ္စာ။
ဒီေန႔မွ ထူးထူးျခားျခား ရံုးကို ထမင္းဘူး ထဲ့မလာဖူး။
၀ယ္စားမယ္ ဆိုၿပီး တရုတ္ဆိုင္မွာ သြားတန္းစီၿပီး ထမင္း၀ယ္စား။ ၿပီးေတာ့ အသီးသြားစားမယ္ဆိုၿပီး အသီးဆိုင္ကိုလစ္၊ အသီးမ၀ယ္ခင္ ေဘးနားဆိုင္မွာ 4D ၀င္ထိုးဦးမွပဲဆိုၿပီး ၀င္ထိုး။
ျပန္ထြက္လာေတာ့မွ ကိုယ့္ပိုက္ဆံအိပ္ ကိုယ္ျပန္စစ္ၾကည့္ေတာ့ ၅၀ တန္ တစ္ရြက္ထဲ့လာတာ ၂ က်ပ္ ပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ေသာက္ေခြး... အခုမွ သတိရတယ္ ငါမွာ ပိုက္ဆံ ၄၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိရမွာ ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္ ဆိုၿပီး 4D ဆိုင္က ေဒၚႀကီးေတြကို ျပန္ေမး။ မသိဘူးတဲ့။ တပ္ေခါက္ၿပီးျပန္လာ။ ေနာက္မွ ထမင္း ဆိုင္က မိန္းမ ငါ့ကို ၄၀ ေက်ာ္ အမ္းရမဲ့ဟာ ၇ က်ပ္ ခြဲ ပဲ အမ္းလိုက္တယ္ ထင္ၿပီး သြားေျပာေတာ့ သူက ၅၀ တန္ အေႀကြေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ အမ္းလိုက္တာ ေသခ်ာတယ္တဲ့။ ၀ယ္သူေတြ ဒီေလာက္မ်ားေနတာ ဘယ္လိုလုပ္ လူနဲ႔ ပိုက္ဆန္ ကို မွတ္မိလဲေတာ့ မသိဘူး
ကိုယ္ကလဲ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနေတာ့ သူပဲတစ္ကယ္ အမ္းလိုက္သလား။ ငါပဲ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ တစ္ေနရာမွာ က်ခဲ့သလား.... လားေပါင္းမ်ားစြာေပါ့။
ရင္ထဲေတာ့ သိပ္မေကာင္းလိုက္ဖူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ သတိထားေပါ့ဗ်ာ။
ေၾသာ္ ၄၂ က်ပ္ခြဲတန္ ေန႔လယ္စာပါလား ဟရို႕။